Сёння я вырашыла спячы тварожныя рагалікі. Гучыць проста, праўда? Але не ўсё так лёгка, калі цеста вырашае, што яно — асоба з уласнымі поглядамі на жыццё.
Я, як звычайна, падышла з усёй сур’ёзнасцю: тварог, масла, мука, крыху цукру і шчопаць настрою. Змяшала — і думаю: вось цяпер усё будзе ідэальна. Але цеста паглядзела на мяне (калі б яно мела вочы) і быццам сказала: «Ага, зараз!»
Бітва за раўнамернасць
Раскатала цеста, пачала выразаць трохкутнікі. Першы — добры, другі — нармальны, трэці — ну, скажам, творчы. Калі я пачала іх скручваць у рагалікі, яны атрымаліся ўсе розныя — адзін элегантны, другі крыху тлусты, трэці быццам толькі што прачнуўся і яшчэ не гатовы да жыцця. Але ўсе па-свойму мілыя — як сямейныя фота без фільтраў
Арамат, які даражэй за Wi-Fi
Калі яны запякаліся, пах напоўніў усю кухню. На гэты момант я забыла пра ўсе справы, пра інтэрнэт і нават пра тое, што ў мяне тэлефон на зарадцы. Гэта быў пах сапраўднага спакою — крыху масла, крыху дзяцінства і шмат тварожнага шчасця.
Фінал (і кавы, вядома)
Вынік: рагалікі атрымаліся хрумсткія звонку, мяккія ўнутры і крыху недасканалыя — але ж гэта не Instagram, гэта жыццё.
Я зрабіла сабе кубак кавы, села каля акна і падумала:
«Можа, не ўсё ідэальна, але пахне смачна — а гэта галоўнае».
Дзякуй, што завіталі
Калі вы таксама любіце выпечку з характарам — паспрабуйце гэтыя тварожныя рагалікі. Не хвалюйцеся, калі яны атрымаюцца крыху розныя. Галоўнае — каб у доме пахла смачна і ніхто не спрабаваў іх сфатаграфаваць, пакуль яны яшчэ гарачыя!
#baking #homemade #cottagecheese #croissants #funny #recipe #cozy
Комментариев нет:
Отправить комментарий